با نزدیک شدن به انتخابات میان‌دوره‌ای، اکثر پوشش‌های سیاسی که من می‌بینم این رقابت را به عنوان مبارزه‌ای بین جمهوری‌خواهانی که از اقتصاد بد سوء استفاده می‌کنند و دموکرات‌ها که تلاش می‌کنند رای‌دهندگان را در مورد برنامه اجتماعی قهقرایی حزب جمهوری‌خواه بترسانند، چارچوب می‌دهد. رای دهندگان، در واقع، اقتصاد بد را درک می کنند. اما ادراکات لزوماً با واقعیت مطابقت ندارند.
به‌ویژه، در حالی که گزارش‌های سیاسی عموماً بدیهی بودن اقتصاد را بدیهی می‌دانند، داده‌ها داستان متفاوتی را بیان می‌کنند. بله، تورم نگران کننده بالایی داریم. اما سایر شاخص ها تصویر بسیار مطلوب تری را ارائه می دهند. اگر بتوان تورم را بدون رکود شدید کاهش داد – که به نظر یک احتمال واقعی است – مورخان آینده سیاست اقتصادی را در مواجهه با همه‌گیری یک داستان موفقیت قابل توجه در نظر خواهند گرفت.
هنگام ارزیابی وضعیت اقتصاد از چه دوره ای برای مقایسه استفاده کنیم؟ قبلاً اشاره کرده‌ام که جمهوری‌خواهان دوست دارند اقتصاد کنونی را با نسخه خیالی ژانویه ۲۰۲۱ مقایسه کنند، نسخه‌ای که در آن بنزین ۲ دلار در هر گالن بود، اما واقعیت‌های کمتر خوشایند، مانند مرگ و میر ناشی از کووید و اشتغال شدیداً افسرده، نادیده گرفته می‌شوند. تصویر مقایسه بسیار بهتر با فوریه 2020 است، درست قبل از اینکه همه گیری با قدرت تمام شود.
بنابراین، اقتصاد فعلی چگونه با آستانه همه گیری مقایسه می شود؟
اول، ما بهبودی کم و بیش کاملی در زمینه شغل و تولید داشته ایم. نرخ بیکاری، 3.5 درصد، درست به همان جایی که قبل از شیوع ویروس بود، رسیده است. درصد افراد بزرگسالی که در سنین اولیه شاغل هستند نیز همینطور است. تولید ناخالص داخلی است نزدیک به آنچه دفتر بودجه کنگره پیش از همه گیری پیش بینی می کرد.
این خبر خوب را نباید بدیهی انگاشت. در ماه‌های اولیه همه‌گیری، پیش‌بینی‌های زیادی وجود داشت که منجر به «اسکار»، آسیب مداوم به مشاغل و رشد می‌شود. بهبود کند پس از رکود 2007-2009 هنوز در خاطرات اقتصاددانان تازه بود. بنابراین سرعت بازگشت ما به اشتغال کامل قابل توجه است، به طوری که ممکن است به آن لقب بهبودی بزرگ بدهیم.
هنوز، در حالی که کارگران ممکن است دوباره شغل داشته باشند، آیا قدرت خرید آنها ضربه بزرگی از تورم نگرفته است؟ پاسخ ممکن است شما را شگفت زده کند.
در سپتامبر، قیمت مصرف کننده 15 درصد بیشتر از آنها در آستانه همه گیری بود. با این حال، متوسط دستمزدها 14 درصد افزایش یافت که تقریباً با تورم مطابقت داشت. دستمزد کارگران غیر نظارتی که بیش از 80 درصد نیروی کار را تشکیل می دهند، 16 درصد افزایش یافت. بنابراین در مجموع ضربه بزرگی به دستمزدهای واقعی وارد نشد، اگرچه گاز و غذا – که چندان تحت تأثیر سیاست‌ها نیستند، اما برای زندگی مردم اهمیت زیادی دارند – ارزان‌تر شدند.
نکته اجباری: معیارهای دیگری هم از قیمت و هم دستمزد وجود دارد، و اگر انتخاب کنید می‌توانید داستان را کمی بدتر یا کمی بهتر کنید. مهمتر از آن، برخی از آمریکایی ها به ویژه در معرض قیمت هایی هستند که بسیار افزایش یافته است. با این حال، به طور متوسط، ضربه بزرگی به استانداردهای زندگی وارد نشده است.
اما آیا کاهش تورم نیازمند یک رکود زشت نیست؟ شاید، و پیش‌بینی‌های گسترده از رکود ممکن است بر تصورات عمومی تأثیر بگذارد. اما آنها پیش بینی هستند، نه یک واقعیت ثابت – و بسیاری از اقتصاددانان با این پیش بینی ها موافق نیستند. من آن بحث جاری را اینجا تکرار نمی‌کنم، به جز اینکه بگویم که استدلال‌های قابل قبولی وجود دارد که نشان می‌دهد این بار کاهش تورم بسیار آسان‌تر از پس از دهه 1970 خواهد بود.
با این حال، علیرغم آنچه من گفتم، عموم مردم تصورات اقتصادی بسیار منفی دارند. آیا این به ما نمی گوید که اقتصاد واقعاً در وضعیت بدی قرار دارد؟
نه، اینطور نیست. مردم می دانند که خودشان چقدر خوب کار می کنند. دیدگاه آنها در مورد اقتصاد ملی، با این حال، می تواند به شدت از تجربه شخصی آنها متفاوت باشد.
یک نظرسنجی فدرال رزرو نشان داد که در سال 2021 شکاف بزرگی بین افزایش تعداد افرادی که دیدگاه مثبتی نسبت به امور مالی خود دارند و کاهش تعداد افرادی که دیدگاه مثبتی نسبت به اقتصاد دارند وجود دارد. تصورات در مورد اقتصاد محلی، که مردم می توانند با چشمان خود ببینند، چیزی در این بین بود. من گمان می‌کنم که وقتی نتایج سال 2022 به دست می‌آید، شبیه به هم باشند.
اگر بخواهیم منصف باشیم، افزایش مجدد تورم پس از دهه‌ها سکون، همراه با ترس از رکود احتمالی، بسیاری از آمریکایی‌ها را عصبی کرده است. با این حال، نکته این نیست که مردم اشتباه می کنند که نگران باشند. این است که دیدگاه‌های منفی عمومی نسبت به اقتصاد این گزاره را که اقتصاد در بسیاری از ابعاد، هرچند نه در همه ابعاد، خوب عمل می‌کند، رد نمی‌کند.
اکنون، من به دموکرات‌ها پیشنهاد نمی‌کنم که آخرین روزهای مبارزات انتخاباتی خود را به رای‌دهندگان بگویند که اقتصاد واقعاً خوب است. این نیست.
اما دموکرات ها نیز نباید بپذیرند که اقتصاد کلی در وضعیت بدی قرار دارد. برخی از اتفاقات بسیار خوب در دیده بان آنها رخ داده است، بالاتر از همه بهبود شغلی که تقریباً از انتظارات همه فراتر رفته است. و آنها کاملاً حق دارند اشاره کنند که اگرچه جمهوری خواهان ممکن است تورم را محکوم کنند، جمهوری خواهان هیچ برنامه ای برای کاهش آن ندارند.
