روز جهانی رادیو که هر ساله در 13 فوریه برگزار می شود، قدرت رسانه را جشن می گیرد. موضوع امسال «رادیو و صلح» است که نقش آن را در پیشگیری از درگیری و ایجاد صلح برجسته می کند.
“از زمانی که رادیو حدود یک قرن پیش توسعه یافت، ثابت شده است که رادیو ساخته شده است وسیله ای استثنایی برای ارتباط، بحث و تبادل نظر آدری آزولای، مدیر کل سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد (یونسکو) گفت: در واقع، این یکی از در دسترس ترین و گسترده ترین انواع رسانه ها است.
او در پیام خود برای این روز، از همه خواست «نه تنها از پتانسیل رادیو تجلیل کنند، بلکه، و به ویژه، از رادیو به عنوان ابزار منحصر به فرد صلح استفاده بیشتری کنند».
رادیو و حافظ صلح سازمان ملل
برای فرانچسکا مولد، رئیس ارتباطات راهبردی در وزارت عملیات صلح سازمان ملل (DPO)، موضوع امسال نمی تواند مرتبط تر باشد.
DPO اخیراً یک کمپین یک ساله را برای گرامیداشت هفتاد و پنجمین سالگرد حفظ صلح سازمان ملل آغاز کرده است.
او گفت: «ما به عنوان بخشی از مأموریت‌های حافظ صلح سازمان ملل، شبکه‌های رادیویی را اداره می‌کنیم برای دستیابی به جوامع در مقیاس بزرگ و متنوع حیاتی است، به ویژه در مکان هایی که نفوذ اینترنت ضعیف است و جمعیت به دلیل درگیری و جابجایی بسیار متحرک هستند.»
سازمان ملل متحد در سال 1948 تأسیس شد و از آن زمان تاکنون 71 مأموریت در کشورهای پس از جنگ در سراسر جهان مستقر شده است. از آنجایی که این عملیات باید وظایف خود را برای مردم محلی توضیح دهد، ارتباط ضروری است.
“بهترین ابزار” برای برقراری ارتباط
رادیو رسماً در سال 1989 تحت گروه کمک انتقال سازمان ملل متحد (UNTAG) در نامیبیا، که یک مأموریت سیاسی برای تضمین برگزاری انتخابات آزاد و عادلانه در آنجا تأسیس شد، به طور رسمی بخشی از حافظ صلح شد.
UNTAG محتوایی در مورد مسائلی مانند ثبت نام رای دهندگان ایجاد کرد که برای انتشار در اختیار پخش کنندگان محلی قرار گرفت. اولین ایستگاه رادیویی مهم حافظ صلح چند سال بعد با مأموریت سازمان ملل در کامبوج وارد شد.
“شاید بهترین ابزار در جعبه ابزار ما داگلاس کافمن از بخش صلح و امنیت دپارتمان ارتباطات جهانی سازمان ملل متحد (DGC) که محل استقرار آن نیز می باشد، گفت: ایستگاه های رادیویی حافظ صلح سازمان ملل بوده است. اخبار سازمان ملل.
با مردم صحبت می کند
آقای کافمن در اواخر دهه 1990 و در پی سلسله جنگ هایی که پس از فروپاشی یوگسلاوی آغاز شد، در بالکان خدمت کرد.
او گفت: «رادیو مهم است زیرا سازمان ملل می تواند بدون عبور از فیلتر رسانه های مغرضانه با مردم محلی صحبت کند. اینها رسانه هایی هستند که بخشی از مشکل در درگیری بوده اند. آنها لزوما نمی خواهند به ما کمک کنند تا پیام هایمان را به بیرون برسانیم. بنابراین، داشتن توانایی مستقیم و در زمان واقعی صحبت کنیدبرای جوامعی که برای آنها کار می کنیم، ضروری است.»
رادیو در جوانترین کشور جهان، سودان جنوبی، که از زمان به دست آوردن استقلال در سال 2011، دوره هایی از جنگ و آوارگی وحشیانه را متحمل شده است، نقش محوری ایفا کرده است.
شریکی برای صلح
رادیو میرایا در نمایندگی سازمان ملل متحد در کشور، UNMISS، بستری را برای برقراری و تحکیم صلح فراهم می کند. به گفته بن مالور، رئیس ارتباطات و اطلاعات عمومی UNMISS، در واقع، “شریک صلح برای دولت و مردم سودان جنوبی” است.
برخی از برنامه های این ایستگاه شامل یک برنامه صبحانه در روزهای هفته است که شامل گزارش های خبری و مصاحبه با وزرای دولت، نمایندگان جامعه مدنی و دیگر شخصیت های کلیدی است.
برنامه دیگری به نام «میزگرد» که شنبه‌ها پخش می‌شود، وزرا، مقامات ارشد و تأثیرگذاران را برای گفتگوی سیاسی در مورد موضوعاتی مانند خشونت‌های بین‌اجتماعی و یورش به احشام گرد هم می‌آورد.
برنامه های دیگر جوانان را هدف قرار می دهند و همچنین یک خط تلفن اختصاصی برای زنانی که می خواهند با ایستگاه تماس بگیرند وجود دارد – راهی برای رساندن صدای زنان در جامعه ای که نیاز به شنیده شدن دارند.
تقویت وحدت ملی
“هدف ما، هر کاری که رادیو انجام می دهد، چه آنلاین باشیم و چه روی آنتن، و مردم تماس می گیرند، این است که اتحاد مردم را تقویت کند از میان شکاف‌های سیاسی، از میان شکاف‌های مذهبی، در میان شکاف‌های قومی، در سراسر شکاف‌های جنسیتی، و سپس در میان شکاف‌های سنی.» آقای مالور گفت.
رادیو هنوز رسانه اصلی برای انتقال اطلاعات به 11 میلیون نفر از مردم سودان جنوبی است و رادیو میرایا برای حمایت بهتر از UNMISS در اجرای مأموریت خود، در وضعیت دائمی تنظیم مجدد و خود ارزیابی است.
اخیراً، دولت از سازمان ملل متحد برای روند انتخاباتی که با رأی گیری در دسامبر 2024 به اوج خود خواهد رسید، درخواست کرد.
آقای مالور گفت: “رادیو میرایا تا جایی که ممکن است با همکاری دولت سودان جنوبی، نقش خود را به بهترین شکل ممکن ایفا خواهد کرد، به طوری که ما هر کاری برای حمایت از رهبری برای موفقیت این روند انجام خواهیم داد.” بنابراین، بررسی مداوم، بازسازی مداوم، بهبود مداوم وجود دارد.
سازگاری و دسترسی
دسترسی و دسترسی گسترده رادیو، آن را به ابزاری حیاتی برای یونسکو تبدیل کرده است، به‌ویژه در طول همه‌گیری کووید-19، زمانی که دسترسی به دانش‌آموزان خارج از مدرسه ضروری بود.
آژانس سازمان ملل متحد سیستمی را برای آموزش کودکان از طریق امواج رادیویی ایجاد کرد که در بسیاری از کشورها از جمله در کشورهای جنوب صحرای آفریقا که کمتر از یک چهارم مردم به اینترنت دسترسی دارند، از آن بهره مند شد.
«رادیو بنابراین اغلب اوقات وسیله آخرین راه حل. ما بار دیگر شاهد این امر در افغانستان هستیم، جایی که دختران و زنان به طور ناگهانی و ناعادلانه از حق خود برای یادگیری، تحصیل و تدریس محروم شده اند.»
یونسکو این ممنوعیت ها را به شدت محکوم کرده و برنامه ای را با اتحادیه اروپا برای حمایت از رسانه ها در افغانستان راه اندازی کرده است. هدف کمک به توزیع مطالب آموزشی و اطلاعات مربوط به سلامت و ایمنی است تا حداقل به شش میلیون نفر به طور مستقیم دسترسی پیدا کند.
