پابلو پیکاسو 50 سال پیش در این ماه در 8 آوریل 1973 درگذشت. این سال، شاخه های فرهنگی دولت های فرانسه و اسپانیا با همکاری در “جشن پیکاسو 1973-2023″، مجموعه ای از نمایشگاه ها در سراسر اروپا و جهان، این سالگرد را جشن خواهند گرفت. ایالات متحده که مانند رنگ ها و بافت های یک نقاشی کوبیست با یکدیگر \u0628\u0627\u0632\u06cc می کنند. این شش نمایش است که باید جستجو کرد.
نیویورک
موزه گوگنهایم: “پیکاسو جوان در پاریس”
گوگنهایم بر یک سال از زندگی پیکاسو تمرکز خواهد کرد و 10 نقاشی و اثر روی کاغذ را که این هنرمند پس از ورود به پاریس در پاییز 1900 خلق کرد، به نمایش می گذارد. راه خوبی برای مقایسه و تضاد سبک پیکاسو با دیگر هنرمندان ارائه می دهد: سالن رقص معروفی که این اثر به تصویر می کشد چیزی شبیه بوم خالی برای قلم مو های آوانگارد بود که توسط ونسان ون گوگ، پیر آگوست رنوار نیز نقاشی شده بود. رامون کاساس و هانری دو تولوز لوترک. 12 مه تا 6 آگوست؛ guggenheim.org.
موزه بروکلین: “این پابلو ماتیک است: پیکاسو به گفته هانا گدسبی”
در اینجا یک راه جدید برای راه اندازی یک کنسرت که سرپرستی یک نمایش پرمخاطب پیکاسو است: به طور علنی مرد را به سر کار بکشید. حداقل اینگونه بود که هانا گدسبی، استندآپ کمیک استرالیایی که ویژه سال 2018 آن، «نانت»، حاوی نکات مهمی در مورد زن ستیزی هنرمند بود، دعوت به کار در این نمایشگاه موزه بروکلین را دریافت کرد. این نمایش که توسط گدسبی و کیوریتورهای لیزا اسمال و کاترین موریس گردآوری شده است، به آثار پیکاسو با نگاهی فمینیستی نگاه می‌کند و از جمله به خطرات اسطوره‌سازی استادان می‌پردازد. همچنین شامل آثاری از مجموعه هنرهای فمینیستی موزه خواهد بود. 2 ژوئن تا 24 سپتامبر; brooklynmuseum.org.
موزه هنر مدرن: “پیکاسو در فونتن بلو”
در تابستان 1921، مدت‌ها قبل از اینکه گاراژها به محل داستان‌های فولکلور دره سیلیکون تبدیل شوند، پیکاسو در یکی در فونتنبلو، در جنوب شرقی پاریس آویزان شد تا به کارهای خلاقانه‌اش بپردازد. نقاشی‌هایی که او در آنجا خلق کرد شامل نقاشی‌های نئوکلاسیک «سه زن در بهار» و کوبیست «سه موسیقی‌دان» بود که هر دو در موما در کنار دیگر آثار و مطالب آرشیوی آن دوره ارائه خواهند شد. 1 اکتبر تا 10 فوریه 2024؛ moma.org.
اروپا
Musée de l’Homme: “پیکاسو و ماقبل تاریخ” (پاریس)
جشن های سالگرد ذاتاً عقب مانده هستند. چرا تا آخر راه نروید؟ به نظر می‌رسد این نگرشی است که موزه هوم در پاریس برای نمایش پیکاسو خود اتخاذ کرده است، که بر تأثیر هنر پیش از تاریخ – سرامیک، حکاکی، نقاشی‌ها و طراحی‌های اولیه – بر آثار پیکاسو متمرکز است. تقریباً 40 قطعه پیکاسو، از جمله «زنی در حال پرتاب سنگ»، یک نقاشی رنگ روغن در سال 1931، با آثار هنری انسان های ماقبل تاریخ – پیکاسوهای عصر حجر – مقایسه شده است. اکنون باز است، تا 12 ژوئن ادامه دارد. museedelhomme.fr.
موزه پیکاسو: “جشن پیکاسو: مجموعه در نوری جدید” (پاریس)
پل اسمیت، طراح مد بریتانیایی، مدیر هنری این نمایش است که بر تداوم نفوذ پیکاسو تاکید دارد. اسمیت، به همراه متصدیان سیسیل دبری و جوآن اسنرچ، آثار هنری را از سراسر حرفه پیکاسو انتخاب کردند (از جمله «خود پرتره» اوایل دوره آبی او در سال 1901 و قطعه اشیای یافت شده او «سر گاو» در سال 1942) که با آثار هنرمندان معاصر گیلر آمیخته شده بود. کویتکا، اوبی اوکیگبو، میکالن توماس و چری سامبا. اکنون باز است، تا 27 اوت ادامه دارد. museepicassoparis.fr.
موزه رینا سوفیا: «پیکاسو 1906: تحول بزرگ» (مادرید)
مانند گوگنهایم، موزه رینا سوفیا (محل دائمی “گرنیکا”) در مادرید در یک سال از زندگی پیکاسو بزرگنمایی خواهد کرد. این نمایش با تمرکز بر طراحی‌ها و کتاب‌های طراحی، سال 1906 را به عنوان دوره‌ای دگرگون‌کننده در حرفه‌ی هنرمند و در نتیجه توسعه هنر معاصر معرفی می‌کند. این سال به عنوان پایان دوره رز پیکاسو در نظر گرفته می‌شود و شامل مدتی می‌شود که طی آن پیکاسو از پاریس استراحت کرد و سفری سازنده به روستای گوسول کاتالونیا داشت. 14 نوامبر تا 4 مارس 2024؛ museoreinasofia.es.
