دره سیلیکون را مقصر قفل‌ها بدانید

در مورد آن فکر کنید. بدون لپ‌تاپ، زوم، تحویل آمازون، محاسبات ابری، اسلک، کدهای QR یا نتفلیکس نمی‌توانید قفل‌ها را مجبور کنید. بدون آنها، قرنطینه ها دو، شاید سه هفته قبل از نابودی کامل اقتصاد همه را مجبور به بازگشت به محل کار کند، دوام می آورد. در عوض، ما معامله فاوسی را در مورد قرنطینه‌های یک ساله مبتنی بر فناوری انجام دادیم، زیرا امکان پذیر بود. ابزار سیلیکون ولی تبدیل به غل و زنجیر شد.

قرنطینه ها با هزینه های هنگفتی همراه بود: از دست دادن شغل، افزایش جرم و جنایت، توقف یادگیری، تأخیر در درمان های پزشکی، اعتراضات خشونت آمیز، انفجارهای مخارج دولت، اختلال در زنجیره تامین، تورم، مسائل مربوط به سلامت روان – همه قابل اجتناب هستند. مانند روزهای بد هوا، من می ترسم که روزهای بد کربن به زودی به قرنطینه های اضطراری آب و هوایی برای جلوگیری از رانندگی مردم منجر شود.

فناوری می دهد و فناوری می برد. آخرین نمونه، طرح نصب دوربین بر روی هر واگن متروی نیویورک برای محدود کردن جرم و جنایت است. فرماندار کتی هوچول گفت: «فکر می‌کنید برادر بزرگ در مترو شما را تماشا می‌کند؟ کاملا حق با شما است. این هدف ماست.» مدافعان حریم خصوصی، مانند اتحادیه آزادی های مدنی نیویورک، به طور طبیعی دست به کار شده اند. در بیانیه این سازمان آمده است: “زندگی در یک وضعیت نظارت گسترده نباید بهایی باشد که ما برای ایمن بودن می پردازیم.”

شهرهای هوشمند اکنون امکان پذیر است. دوربین‌های نظارتی، قیمت‌گذاری ازدحام، چراغ‌های راهنمایی زمان‌بندی‌شده، اتوبوس‌هایی که در واقع به موقع ظاهر می‌شوند، مصرف متعادل برق، می‌تواند آرمان‌شهر شهری باشد. اما من نمی دانم وقتی شهرهای هوشمند خراب می شوند، آیا آنها را خاموش کرده و دوباره روشن می کنیم؟ چین قبلاً شهرهای هوشمند ایجاد کرده است و از داده ها به عنوان ورودی امتیاز برای سیستم اعتبار اجتماعی خود استفاده می کند که آزادی را برای شهروندانش خفه می کند. فناوری می دهد و می گیرد.

هیئت ملی ایمنی ترافیک هفته گذشته نظارت بر الکل خون را برای همه وسایل نقلیه جدید توصیه کرد. تجاوز دیگری به حریم خصوصی، اگرچه هنوز از اتحادیه آزادی های مدنی نیویورک خبری نیست. ترجیح می‌دهم حرکت به سمت رانندگی خودکار را تسریع کنیم – «سه آبجو؟ ما هدایت می کنیم!» اما اتومبیل‌های خودران باعث می‌شوند ما نحوه رانندگی را فراموش کنیم و یک قوطی کاملاً جدید روغن بر اساس اخلاق هوش مصنوعی باز کنیم، چه کسی هزینه تصادفات و موارد دیگر را پرداخت می‌کند.

دادن و گرفتن بیشتر: فیس بوک در یافتن دوستان قدیمی و کمک به کسب و کارهای کوچک از طریق تبلیغات هدفمند مقرون به صرفه با مشتریان خوب است. اما اکنون به دلیل مداخله در انتخابات و “اطلاعات نادرست” آن را شیطانی می دانند. روسیه در سال 2016، 150000 دلار برای موثرترین تبلیغات انتخاباتی تا کنون هزینه کرد. اینستاگرام و TikTok ما را سرگرم می کنند و ما را ردیابی می کنند.

تشخیص چهره در حل جنایات غیرقابل حل عالی است، اما طرفداران حریم خصوصی تشخیص چهره را در بیش از ده ها شهر از بوستون تا سانفرانسیسکو ممنوع کردند. در سال 2021 خطوط هوایی دلتا و اداره امنیت حمل و نقل آزمایشی از یک سیستم تشخیص چهره را برای سرعت بخشیدن به امنیت و سوار شدن به هواپیما در دیترویت راه اندازی کردند. مسائل بزرگ. ما نباید تکنولوژی نوپا را در گهواره بکشیم.

دانشمندان برنج طلایی را برای رفع کمبود ویتامین A اصلاح ژنتیکی کردند. آن‌ها همچنین ویروس‌ها را اصلاح ژنتیکی کردند تا «به‌دست آوردن عملکرد» اضافه کنند. خط را کجا باید بکشیم؟ Crispr، آخرین ابزار ویرایش ژن، معجزات پزشکی انجام می دهد و ممکن است بیماری های سلول داسی شکل و تای ساکس را از بین ببرد. این فناوری همچنین می‌تواند سطح سلول‌های خوک را اصلاح کند تا ماژول‌های قند را حذف کند و دفع انسان از اندام‌های خوک کاشته شده را به حداقل برساند. این یک دنیای جدید شجاع است. اما کریسپر همچنین می‌تواند کاری را که به عنوان “درایو ژن” شناخته می‌شود، برای اصلاح یا حذف کل گونه‌ها انجام دهد. این ممکن است برای کشتن زنبورهای مهاجم خوب باشد، اما ما باید «گهواره گربه» کورت وونگات را برای داستان ice-9 بازخوانی کنیم.

من وسیله نقلیه ام را با وسایل الکترونیکی پر زرق و برق اما پرزرق و برقش آوردم تا نرم افزارش به روز شود و فروشنده آن را آجر کرد. بیش از دو ماه است که در مغازه مرده است و روی تابلوی کنترل جدید منتظر است. خوب، بد و زشت.

فقط به این دلیل که فناوری وجود دارد به این معنی نیست که باید از آن استفاده کنیم. الگوریتم‌ها و وام‌های غیرمستقیم خرید خانه را تسریع کردند و به بحران مالی سال 2008 منجر شدند. دوج چارجر دیتونا الکتریکی جدید دارای یک اگزوز مصنوعی است که «تقلید غرش هلکت 797 اسب بخاری است». من افرادی را می شناسم که دود مایع را روی کلم پیچ می ریزند و به آن بیکن می گویند. مطمئن نیستم که این روندها را دوست داشته باشم.

فناوری توقف ناپذیر است. ما نیازی به ایجاد موانع نداریم، اما به نرده‌های محافظ نیاز داریم تا آنچه را که فناوری می‌دهد به حداکثر برسانیم و سیاست‌هایی را در پیش بگیریم تا از سلب آزادی‌های ما استفاده از آن جلوگیری شود. در طول 32 ماه گذشته، رهبران ما در این ماموریت شکست خورده اند.

به [email protected] بنویسید.