در کره جنوبی، هفته سوگواری به دنبال هجوم جمعیت هالووین می‌آید

کره جنوبی یک هفته را در سوگ از دست دادن افرادی مانند خانم شین سپری کرده است. بزرگی این فاجعه، با 156 کشته در هجوم مردم در کوچه باریک یکی از مناطق محبوب تفریحات شبانه سئول، به این معنی است که مراسم تشییع جنازه در سراسر کشور در تمام هفته برگزار می شود.

مراسم تشییع جنازه کره ای ها به طور سنتی به مدت سه روز و دو شب ادامه دارد و خانواده از دوستان و عزیزانشان پذیرایی می کنند تا صبح روز سوم که جسد به محل دفن یا محل سوزاندن او منتقل می شود. تا روز پنجشنبه، تشییع جنازه 128 نفر به پایان رسیده بود.

این حادثه منجر به سؤالاتی در مورد چگونگی و چرایی این اتفاق شده است. رژه ای از مقامات کره جنوبی برای عذرخواهی از جمله رئیس آژانس پلیس ملی که به کمبود در واکنش مجری قانون به ازدحام بیش از حد اذعان کرد، پا پیش گذاشتند. یک تیم تحقیقاتی مستقل که توسط پلیس ملی راه اندازی شده است، روز چهارشنبه اسنادی را از دفاتر پلیس محلی، آتش نشانی و اپراتورهای مترو کشف و ضبط کرد تا بفهمد که چه اتفاقی در آن شب رخ داده است.

رئیس اداره پلیس یونگسان که مسئولیت ایتائوون را بر عهده دارد و افسر ارشد آژانس پلیس متروپولیتن سئول که مسئول مدیریت و مدیریت ارتباط بین سطوح مختلف سازمان های پلیس در شب حادثه است، در بخش اداری قرار گرفته اند. در حالی که بازرسان اقدامات آنها را بررسی می کنند ترک کنید.

در حالی که تحقیقات در مورد کسانی که ممکن است مقصر باشند آشکار می شود، بسیاری از کره جنوبی در کنار خانواده های قربانیان غمگین بوده اند. دولت عزای عمومی اعلام کرده است که تا روز شنبه ادامه خواهد داشت. روز دوشنبه یک محراب یادبود در کنار تالار شهر سئول و دیگر مکان‌های سراسر کشور برپا شد. یک یادبود موقت در خروجی ایستگاه مترو در کنار محل مرگ‌ها ایجاد شد که مملو از گل‌های داوودی سفید و یادداشت‌های ارسالی با پیام‌های تسلیت‌بخش است. راهبان بودایی در آنجا برای قربانیان دعا خواندند.

اکثر مغازه‌ها در محله Itaewon این هفته بسته بودند و تابلوهایی به بازدیدکنندگان اطلاع می‌دادند که در سوگ قربانیان فاجعه آخر هفته هستند. صاحبان مشاغل در منطقه که شاهد این حادثه بوده اند یا به تلاش های امدادی کمک کرده اند در حالت شوک هستند.

یک سالن ورزشی در محله Itaewon به محل نگهداری وسایل به جا مانده در شب حادثه تبدیل شده است. ژاکت‌های پاره‌شده، هدفون‌های بی‌سیم و بسیاری از کفش‌های بدون جفتشان از جمله مواردی هستند که در ردیف‌هایی قرار گرفته‌اند – گواهی بر هرج و مرجی که در آن شب رخ داد.

سن کم قربانیان غم و اندوه بسیاری را تشدید کرده است. بیشتر کسانی که جان باختند 20 سال داشتند. کوچکترین آنها فقط 15 سال داشت. لی این سوک، یک مادر 62 ساله از شهر اوسان، اوایل این هفته با پوشیدن لباس های کاملاً سفید سنتی عزاداری کره جنوبی، از بنای یادبود شهرداری سئول بازدید کرد. سانگ بوک به زبان کره ای او تابلویی را در دست گرفت که روی آن نوشته شده بود: «بچه ها متاسفم».

«آنقدر دلم شکسته بود که نتوانستم در خانه بمانم. اگر سکوت کنیم باز هم چنین حوادثی رخ می دهد. اما آنها نباید دوباره تکرار شوند.» خانم لی گفت.

در میان کشته شدگان 26 خارجی از 14 کشور، از جمله دو آمریکایی، آن گیسکه از کنتاکی و استیون بلسی از جورجیا، بودند. هر دو دانشجوی ۲۰ ساله بودند که در خارج از کشور در دانشگاه هانیانگ سئول تحصیل می کردند. والدین خانم گیسکه، دان و مدونا گیسکه، گفتند: «ما به خاطر از دست دادن آن ماری کاملاً ویران و دلشکسته هستیم.

گریس راچد یک تهیه کننده 23 ساله اهل سیدنی بود. خانواده او گفتند که مهربانی او بر کسانی که ملاقات کرد تأثیر گذاشته است. خانواده او گفتند: “گریس همیشه به دیگران اهمیت می داد و همه او را دوست داشتند.” ما عمیقاً دلتنگ گریس زیبایمان، زندگی مهمانیمان خواهیم بود.»

وزارت کشور و ایمنی کره جنوبی اعلام کرد که مقامات کره جنوبی به خانواده قربانیان خارجی در روند تشییع جنازه و بازگرداندن اجساد آنها به کشورشان کمک می کنند. این وزارت گفت که تا روز پنجشنبه، اجساد هفت قربانی خارجی به کشور بازگردانده شده است، در حالی که 19 نفر هنوز در انتظار بازگرداندن هستند.

برخی از قربانیان در کره جنوبی شناخته شده بودند. لی جی هان، بازیگر و خواننده، در برنامه مسابقه کی پاپ “Produce 101” ظاهر شد. کیم یو نا، تشویق کننده دو تیم بیسبال در لیگ برتر کره جنوبی بود. هر دو 24 ساله بودند.

به گفته وزارت کشور و ایمنی کره جنوبی، دولت کره جنوبی 15 میلیون وون، معادل حدود 10500 دلار، برای مراسم تشییع جنازه هر قربانی و هزینه های مربوط به حمل جسد فراهم می کند. خانواده های قربانیان 20 میلیون وون اضافی به عنوان کمک های مالی دریافت خواهند کرد.

همین طرح حمایتی همچنین خارجی هایی را که در جریان ازدحام جمعیت جان خود را از دست داده اند، تحت پوشش قرار می دهد و بودجه توسط Yongsan، منطقه ای که شامل Itaewon نیز می شود، پوشش می دهد. برای مجروحان، دولت هزینه درمان آنها را با استفاده از بودجه بیمه سلامت ملی پرداخت می کند.

سه شنبه شب، جریانی از بازدیدکنندگان به محراب تشییع جنازه خانم شین در داخل یک خانه تشییع جنازه در بیمارستانی در سئول تجمع کردند. برخی از دوستان پس از ادای احترام به خانواده داغدار، از جمله پدر و مادرش و برادر کوچکتر خانم شین، اشک ریختند و یکدیگر را در آغوش گرفتند.

پدرش گفت که خانم شین مستقل، جاه طلب و با دوستان زیادی احاطه شده بود. او در رشته علوم زیستی و مدیریت بازرگانی در دانشگاه کره، یکی از برترین دانشگاه‌های کشور، تحصیل کرده بود و در یک سری دوره‌های کارآموزی برای رسیدن به هدف خود برای دنبال کردن حرفه‌ای در مشاوره مدیریت مشغول به کار شد. او در ماه سپتامبر به دفتر سئول McKinsey & Co پیوسته بود.

آقای شین آخرین بار دخترش را بعدازظهر شنبه، زمانی که خانواده اش را در یک کافه برای صرف چای ملاقات کرد، زنده دید. او آن شب در Itaewon با گروهی از همکارانش بیرون رفت. پس از دریافت تماس دیوانه وار از یکی از همکارهای خانم شین در حدود ساعت 3 صبح، والدین او بیشتر روز یکشنبه را در جستجوی دخترشان از بیمارستانی به بیمارستان دیگر سپری کردند. با کمک چند افسر پلیس، سرانجام او را حدود ساعت 4 بعد از ظهر همان روز پیدا کردند.

آقای شین گفت جزییات اتفاقی که در آن شب برای او افتاد در این مرحله واقعاً مهم نیست. این چیزی است که بعداً باید در مورد آن فکر کرد.

او گفت: “در حال حاضر، ما فقط سعی می کنیم دخترمان را به خوبی اخراج کنیم.” «چه اهمیتی دارد که چه اتفاقی افتاده است؟ مهمترین چیز این است که او دیگر بین ما نیست.»

به Jiyoung Sohn در [email protected] بنویسید