عصب شناسان رمزگشای خلق و خوی ساخته اند که می تواند افسردگی را اندازه گیری کند

دوگرتی فکر می کند که تحقیقات Sheth “ضروری” است. او می افزاید: «امیدوارم که آنها بتوانند داده های کافی را از گروه کوچکی از مردم دریافت کنند تا بتوانیم از [implanting multiple temporary electrodes]” او پیش‌بینی می‌کند که رویکرد Sheth ممکن است ناحیه‌ای از مغز را شناسایی کند که در اکثر افراد مبتلا به افسردگی مقاوم به درمان ارزش هدف قرار دادن دارد و اسکن‌های غیرتهاجمی مغز نقطه دقیق کاشت الکترود را پیدا می‌کنند.

اندازه گیری خلق و خو

Sheth و همکارانش همچنین تفاوت‌هایی را در بین این سه داوطلب پیدا کردند و «رمزگشای خلق و خو» تیم می‌توانست احساس هر داوطلب را بر اساس فعالیت مغزشان تشخیص دهد.

او امیدوار است که در آینده، فناوری‌های جدید به او و دیگران این امکان را بدهد که این اطلاعات را به صورت غیرتهاجمی جمع‌آوری کنند، شاید با استفاده از وسیله‌ای که روی سر فرد می‌نشیند. او می گوید که چنین وسیله ای می تواند برای اندازه گیری شدت علائم یک فرد مورد استفاده قرار گیرد.

امروزه معمولاً از فردی که علائم افسردگی دارد یک سری سؤال برای تعیین شدت این بیماری پرسیده می شود. داگرتی می‌گوید داشتن نوعی معیار عینی – مانند خواندن از اسکن مغز – یک هدف کلیدی برای روانپزشکی است.

اگرچه ممکن است مشکل ساز نیز باشد. اسکن های مغز ممکن است هرگز آنقدر حساس نباشند که تفاوت های فردی در مغز افراد را در مورد علائم افسردگی توضیح دهد، و ممکن است در برخی افراد علائم را از دست داده و در برخی دیگر آنها را بیش از حد ارزیابی کنند. شت همچنین این احتمال را تصدیق می کند که به دلیل تحقیقاتی مانند او، اسکن مغز می تواند روزی برای تشخیص افسردگی در فردی که به وضوح حالش خوب نیست یا آن را در فردی که نمی خواهد آن را شناخته شود آشکار کند.

جان، به عنوان یک، نمی خواهد دیگران – به ویژه کارفرمایان بالقوه – بدانند که او سابقه افسردگی دارد. او می گوید: «مردم افسردگی را درک نمی کنند و متأسفانه آن را به عنوان یک ضعف می بینند.

شث می‌گوید: «شما نمی‌توانید واقعاً استدلال کنید که… ما نباید سعی کنیم به همه این میلیون‌ها و میلیون‌ها نفر مبتلا به افسردگی کمک کنیم… فقط به این دلیل که احتمال سوء استفاده وجود دارد». ما باید راه هایی برای کمک به این افراد پیدا کنیم. بقیه افراد جامعه می توانند به ما کمک کنند تا در مورد نحوه استفاده از این فناوری به ما کمک کنند.

الکترودهای جان هنوز هم پالس های تحریک الکتریکی را در اعماق مغز او ارسال می کنند. او هر هفته باتری جاسازی شده در سینه اش را شارژ می کند. او می‌گوید: «تا آنجا که می‌دانم، اگر تحریک متوقف شود، به نقطه اول برمی‌گردم. و در حالی که DBS ممکن است برای همه افراد مبتلا به افسردگی کارساز نباشد، او می گوید: “زندگی من را نجات داد.”